کاربردهای لیزر در دندانپزشکی چیست؟

کاربردهای لیزر در دندانپزشکی چیست؟ و چه کاربردی داره؟

کاربردهای لیزر در دندانپزشکی چیست؟ با توجه به پیشرفت تکنولوژی ابزار های بروز تری برای درمان های دندانپزشکی پدید آمده است. لیزر دندانپزشکی یکی از این ابزار های جدید در حوضه دندانپزشکی است که با استفاده از اشعه لیزر که کاملا بدون خطر است، اقدام به برداشتن پوسیدگی ها و جراحی بافت لثه می نماییم. امواج خروجی با استفاده از کریستال مخصوص منسجم شده که به نسبت طول موج خروجی می تواند کارایی به خصوصی داشته باشد و مانند یک چاقوی نوری کوچک عمل می کند. این اشعه در برابر بافت زنده، تولید گرما کرده و بافت های اضافی را از بین می برد.از لیزر در دمای پایین برای غیر فعال کردن باکتری های دهان بدون ایجاد مشکل برای بافت زنده می توان استفاده نمود. دمای بالا برای برش و برداشتن بافت نرم ملتهب یا آسیب دیده استفاده می شود. از لیزر در دماهای بالاتر جهت برش بافت‌های سخت‌ مانند ساختار دندان و استخوان نیز استفاده شده که همراه با آب به کار برده می شود.

آیا لیزر در دندانپزشکی آسیب هم می زند؟

قبل از جواب دادن به این سوال بهتر است بدانیم که با استفاده لیزر دندانپزشکی که ایجاد حرارت کرده و به عنوان یک چاقوی نوری حرارتی عمل می کند اقدام به برداشتن بافت های نرم و سخت می نماییم. در این پروسه از طول موج مشخص استفاده شده که برای از بین بردن بافت مورد نظر به کار می رود و برای قسمت های دیگر مشکلی ایجاد نمی کند.در اینجا یک سوال به وجود می اید که کاربردهای لیزر در دندانپزشکی چیست؟ و چه کاربردی داردالبته این جراحی با درد همراه خواهد بود که نیاز به تزریق مواد بیحسی موضعی دارد تا بیمار حین درمان دچار درد نشود. با استفاده از لیزر می توان ایجاد خونریزی، نیاز به بخیه و ایجاد عفونت را کاهش داده تا روند بازسازی در زمان کمتری انجام شود. همچنین به دلیل استفاده نکردن از تیغ جراحی و کاهش خونریزی درمان با کیفیت بالاتری انجام شده و حس استرس و اضطراب ناشی از جراحی را که بیمار می تواند داشته باشد را کاهش می دهد. این درمان با توجه به پروسه درمانی آن در زمان کمتری انجام می شود.درمان لیزر هیچگونه خطری برای سلامتی انسان نداشته و همچنین به دیگر قسمت های بدن آسیبی وارد نمی کند. لذا استفاده از لیزر در درمان های دندانپزشکی بسیار اثر بخش بوده و انجام درمان را برای بیمار و دندانپزشک آسان تر می کند.

کاربردهای لیزر در دندانپزشکی چیست؟چه روش های دندانپزشکی با لیزر انجام میشه؟

با توجه به ویژگی لیزر دندانپزشکی از این ابزار برای برداشتن و یا جراحی قسمت های آسیب دیده استفاده می شود. به طور کلی در دندانپزشکی از لیزر برای موارد زیر  استفاده می شود:

• برداشتن پوسیدگی دندان:

از لیزر برای از بین بردن قسمت های پوسیده دندان که به دلیل وجود پوسیدگی بافت نرم تری نسبت قسمت های سالم دندان دارد. این عمل که تا کنون با استفاده از فرز های مخصوص توسط دندانپزشک برداشته میشده را می توان با استفاده از لیزر انجام داد. البته استفاده از لیزر برای برداشتن پوسیدگی بسیار رایج نیست و بیشتر دندانپزشکان از روش های سنتی استفاده می کنند.

اصلاح خط لثه:

از لیزر دندانپزشکی برای تغییر شکل لثه ها نیز استفاده می شود که جنبه های درمانی و زیبایی برای بیماران دارد و یکی از کاربردهای نسبتاً متداول لیزر را دارد. در این روش با استفاده از حرارت ایجاد شده توسط لیزر بدون ایجاد خونریزی برداشته می شود.

• استفاده از لیزر برای درمان بافت نرم:

استفاده از لیزر برای برداشتن ضایعات دهانی و درمان زخم های دهان و همچنین در جراحی های ایمپلنت برای برش بافت لثه مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش بدون نیاز به بخیه و ایجاد خونریزی درمان انجام می شود.

• درمان بلیچینگ یا سفید کردن دندان:

از لیزرها برای انجام بلیچینگ دندان نیز استفاده می‌شود که مزایایی نسبت به روش معمول این درمان دارد. در روش سنتی مواد بلیچینگ روی دندان ها قرار داده می شود تا بعد از زمان مشخص رنگدانه های نفوذ کرده از دندان را خارج نماید. این درمان در بعضی موارد حساسیت های دندانی را همراه خواهد داشت.

در روش بلیچینگ با لیزر بعد گذاشتن ماده روی دندان ها اشعه لیزر روی آن تابانده می شود که باعث فعال شدن و تاثیر بیشتر مواد بلیچینگ در مدت زمان کمتری می شود. از مزایای آن تاثیر بهتر این درمان و کاهش احتمال ایجاد حساسیت برای دندان ها به دلیل کمتر بودن زمان درمان بلیچینگ است.

علل بروز فاصله بین دندان ها چیست؟

دیاستم یا فاصله بین دندان ها باعث جلو آمدن دندان ها و تغییر در ظاهر زیبایی دندان ها و فک می شود. این مشکل می تواند بر اثر عوامل متعددی رخ دهد که در برخی موارد می تواند منجر به گیر غذایی و ایجاد پوسیدگی شود. این مشکل می تواند در سنین کودکی و بزرگسالی پیش بیاید که به عوامل زیر بستگی دارد:

• کوچک بودن اندازه‌ی دندان‌ها به نسبت استخوان فک:

این باعث ایجاد فاصله بین دندان های فرد می شود و می تواند ژنتیکی باشد.

• کشیدن دندان‌ یا داشتن دندان کوچکتر از اندازه‌ی معمول:

نداشتن بعضی از دندان ها و یا کوچک بودن بعضی از دندان ها باعث حرکت دندان های کناری و ایجاد فضا بین دندان ها می شود.

• بیماری لثه و تحلیل استخوان:

زمانی که به دلیل مشکلات لثه ای بافت استخوان و لثه تحلیل می رود فضای استخوانی اطراف دندان کمتر شده و در بلند مدت با وجود فشار حین جویدن دندان ها جا به جا شده و ایجاد فاصله بین دندانی می کند.

• ایجاد فشار به دندان های جلو توسط زبان:

در بلند مدت این مسئله باعث ایجاد فاصله بین دندان ها می شود.

عادت به مکیدن شست دست، مکیدن لب و عادت‌های مشابه می‌توانند دندان‌های جلویی را با ایجاد فشار به سمت جلو بیاورد که این کار می‌تواند منجر به دیاستم شود.

• افتادن دندان‌ شیری:

در سنین کودکی بعد از افتادن دندان های شیر امکان رشد نا مناسب دندان های دائمی وجود دارد که باعث ایجاد فاصله بین دندانی می شود.

 

راه حل مناسب برای فاصله دندان ها

روش‌های مختلفی برای از بین بردن و یا بستن فاصله بین دندان ها وجود دارد که با توجه به شرایط دندان ها و شرایط استخوانی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

• ارتودنسی دندان:

برای دندان هایی که به دلیل رشد نا مناسب دندان ها دچار مشکل فاصله بین دندانی شده اند می توانند با استفاده از ارتودنسی این مشکل را برطرف کنند. البته بیماران به دلیل طول درمان و استفاده از براکت های دندانی و هزینه های آن، از درمان ارتودنسی استقبال نمی کنند اما درمان های جدید ارتودنسی نامرئی و متحرک می تواند این مشکلات را برطرف کند. از انواع ارتودنسی مورد استفاده برای از بین بردن فاصله بین دندان ها می توان به ارتودنسی ثابت لینگوال که روی سطح پشت دندان‌ها گذاشته شده که عملکرد مشابه ارتودنسی ثابت فلزی دارد که بیشترین کارایی را دارند، با این تفاوت که دیده نمی‌شوند. ارتودنسی سراميکی رنگ دندان و شفاف با براکت‌هاي کريستالي شفاف که از نظر ظاهري، توجه کمتری را جلب می کند. ارتودنسی متحرک نوع جديدی است برای کوتاه شدن دوره درمان که به صورت تدریجی دندان های جلو را در موقعیت مناسب قرار می دهد. نوع متحرک شفاف یا نامرئی نیز به دلیل شفاف بودن و دیده نشدن براي درمان‌هاي ارتودنسي مورد استقبال قرار گرفته است.

•  

• استفاده از کامپوزیت برای بستن دیاستم ها:

به دلیل طول درمان کوتاه، قیمت مناسب، قابلیت برگشت پذیری و زیبا شدن طرح لبخند بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اما يکي از معايب اين روش آن است که احتمال ترک خوردن، شکستن و جرم گرفتن دندان‌ها وجود دارد و نیاز است با پالیش دوباره جرم ها و رنگ گرفتگی بر طرف شود و یا آن قسمت مجدد کامپوزیت شود. برای جلوگیری از شکست دندان دندانپزشک از ونیر کامپوزیت دندان نیز می تواند استفاده کند تا از احتمال جرم گرفتن یا تغییر رنگ کامپوزیت جلوگیری شود.

• ونیر کامپوزیت دندان:

در این روی دندان ها را با مواد کامپوزیتی همرنگ دندان و یا سفید پوشانده و سطح آن شکل داده شده و پالیش می شود. با این روش هم فاصله دندان ها برطرف شده و هم ظاهری زیبا به دندان ها داده می شود. با این روش همچنین می توان تغییر رنگ قابل ملاحظه روی دندان ها ایجاد نمود. کامپوزیت های استفاده شده در این درمان دارای مقاومت هستند و در صورت تغییر رنگ دندان ها بر اثر رژیم غذایی نامناسب و مصرف دخانیات می توان دندان ها را مجدد پالیش کرد تا دندان ها شاین و درخشندگی خود را داشته باشند. از مزایای این درمان نسبت به کامپوزیت، یک دست بودن دندان و عدم ایجاد لکه روی دندان ها و همچنین مقاومت بالاتر در برابر شکستگی است. برای بالا بردن عمر کامپوزیت ونیر باید از خوردن غذاهای سفت جلوگیری کرد تا دچار شکستگی نشود.

• لمینت سرامیکی دندان:

این درمان از نظر کیفیت و ماندگاری نسبت به کامپوزیت دندان و همچنین ونیر کامپوزیت در ارجعیت قرار دارد. استحکام بالا در مقابل شکستن و عدم رنگ پذیری از مزایای این درمان است. علاوه بر پوشاندن فاصله بین دندان ها ظاهری زیبا به دندان داده و می توان از رنگ های روشن برای انجام آن استفاده نمود.به طور کلی برای رفع فاصله بین دندان‌ها بهتر است از روش‌هایی مانند ارتودنسی یا کامپوزیت استفاده شود تا آسیبی یه دندان ها وارد نشود. در برخی از موارد دندانپزشک از درمان روکش برای از بین بردن فاصله بین دندان ها استفاده می کند. این روش زمانی تجویز می شود که دندان ها عصب کشی شده و یا دچار پوسیدگی بزرگی باشد، در غیر این صورت روکش کردن دندان ها گزینه مناسبی برای درمان دیاستم نبوده و می تواند به دندان ها آسیب بزند.

می توان از فاصله بین دندان جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندانی یا دیاستم ها باید ابتدا از عوامل ایجاد فواصل بین دندانی شناخت کافی داشته باشیم تا بتوانیم از وقوع این مشکل جلوگیری نماییم. در برخی موارد به طور ژنتیکی اندازه دندان ها نسبت به فک کوچک بوده لذا نمی توان از ایجاد آن جلوگیری نموده و باید درمان شود.در مواردی که این مشکل بر اثر عادات اشتباه بروز می کند باید برای ترک این عادات تلاش کنیم. ایجاد فشار به دندان های جلو توسط زبان یکی از این موارد است که در بلند مدت باعث ایجاد فاصله بین دندانی و دیاستم ها می شود. از دیگر عادت ها می توان به مکیدن شست دست، مکیدن لب و غیره اشاره کرد که دندان‌های جلویی را با ایجاد فشار به سمت جلو می آورد که عامل بروز دیاستم می شود.کشیدن دندان‌ یا نداشتن بعضی از دندان ها باعث حرکت دندان های کناری و ایجاد فضا بین دندان ها می شود. برای جلوگیری از ایجاد این مشکل بهتر است جای خالی دندان ها با ایمپلنت دندان پر شود که بهترین درمان برای پرکردن فضای دندان های از دست رفته است. استفاده از پروتز متحرک برای جلوگیری از حرکت دندان های کناری مفید بوده و هزینه کمتری نسبت به درمان ایمپلنت دارد.در صورت افتادن دندان های شیری برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندانی در بزرگسالی از فضا نگهدار به صورت موقت و تا زمانی که دندان های اصلی رشد کنند مورد استفاده قرار می گیرد.با بروز بیماری لثه و تحلیل استخوان ثبات دندان ها کمتر شده و با فشار امکان جا به جایی دندان ها وجود دارد. برای درمان این مشکل باید به دندانپزشک و یا متخصص لثه مراجعه نموده تا با استفاده از جرمگیری یا درمان های لازم از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.

برای روکش کردن دندان چه شرایطی باید داشت؟

به طور معمول زمانی که بیشتر تاج دندان در اثر پوسیدگی از بین رفته باشد برای حفظ دوام دندان و در جهت استحکام بخشیدن به آن نیاز است یک پروتز ثابت روی قسمت ترمیم شده دندان قرار دهیم که نقش یک پوشش مستحکم برای دندان را دارد. درست است روکش دندان می تواند استحکام دندان را بالا ببرد ولی دندان هایی با پوسیدگی کمتر را می توان ترمیم نمود و نیازی به انجام درمان روکش وجود ندارد.در مواردی دیگر با از دست دادن دندان در صورتی که دندان های کناری نیز آسیب دیده باشند برای پر کردن فضای خالی دندان از درمان بریج استفاده نمود. در این روش دندان های کناری به عنوان پایه قرار گرفته و یک بریج یا پروتز دندانی به هم متصل روی آن ها قرار داده می شود. برای درمان دندان های جلو جنبه زیبایی بیشتر مطرح بوده اما در دندان‌های عقب، به دلیل استفاده آن ها در عمل جویدن، بحث استحکام اهمیت بیشتری دارد.دندانی که درمان عصب کشی روی آن انجام می شود به علت عدم خونرسانی بافت خشک و شکننده ای دارد و همچنین به دلیل کشته شدن عصب های دندان بیمار متوجه پوسیدگی مجدد دندان ها نمی شود. لذا نیاز است برای محافظت از دندان در برابر شکسته شدن و پوسیدگی دندان روکش شود. اما این مورد به میزان پوسیدگی نیز بستگی دارد و در صورتی میزان پوسیدگی کمتر باشد نیازی به روکش نیست.برای داشتن روکش دندان با طول عمر خوب، نیاز است روکش با دندان انطباق خوبی داشته باشد لذا کیفیت کار لابراتوار دندانی و همچنین کیفیت تراش دندانپزشک حائز اهمیت است

روکش کردن دندان برای چه کسانی خوبه؟

به طور کلی روکش دندان در جهت محافظت از دندان آسیب دیده و افزایش استحکام آن ها به طور ثابت قرار  داده می شود. با این درمان از دندان در برابر فشار و تغییر رنگ و پوسیدگی محافظت می نمایم. روکش دندان برای افرادی مناسب است که دندان های های آن ها بر اثر عوامل گوناگون دچار آسیب شده است. این آسیب ها می تواند:

• پوسیدگی گسترده دندان باشد که بیش از نیمی از دندان را در بر می گیرد و نمی توان با روش های معمول دندان را ترمیم و باز سازی نمود. زیرا این مواد دارای استحکام کافی برای تحمل فشار های ایجاد شده حین جویدن را ندارند و بعد از مدتی ترمیم دندان از دندان جدا می شود. در این موارد روکش دندان به شکل یک کلاهک توخالی روی تاج دندان قرار گرفته و استحام دندان را بالا می برد.
• ترک خوردگی قسمتی از دندان بر اثر حادثه که در صورت رسیدگی گسترش پیدا کرده و دندان در نهایت نیاز به جراحی و خارج نمودن پیدا می کند. در این موارد نیز در صورتی که بتوان دندان آسیب دیده را ترمیم و باز سازی نمود برای افزایش استحکام دندان حتما باید دندان را روکش کرد.
• درمان عصب ‌کشی که طی انجام آن پالپ یا هسته دندان تخلیه شده و با مواد مخصوصی پر می‌شود. دندانی که این درمان روی آن انجام شده باشد غالباً دچار آسیب زیادی شده است و نیاز به محافظت دارد. به علاوه دندان هایی عصب کشی شده به دلیل عدم خونرسانی ساختاری خشک و شکننده دارند و برای محافظت از دندان در برابر فشار و پوسیدگی نیاز است دندان روکش شود. 
• ساییدگی شدید دندان که برای افرادی که عادت به دندان قروچه دارند و دندان‌های خود را به هم فشار می‌دهند. به مرور زمان دندان‌ها سایده شده و کوتاه‌تر می‌شوند. همچنین افرادی که در اثر مصرف دخانیات و یا واکنش شیمیایی دندان ها با بزاق دهان، دندان های آن ها دچار پوسیدگی وسیعی می شود. ممکن است مینای دندان از بین رفته و تنها قسمت نرم تر و آسیب ‌پذیر عاج دندان باقی بماند و لازم است سطح دندان با روکش دندان پوشانده شود.
• نامطلوب بودن ظاهر و تغییر وسیع رنگ دندان ها در سنین بالا که هدف از روکش کردن دندان داشتن لبخندی زیبا می باشد. البته در صورتی که دندان ها دچار آسیب ناچیزی باشند از درمان های جایگزین روکش مثل لمینت سرامیکی استفاده می شود.
• بریج دندان نیز یکی دیگر از روشهای پر کردن جای خالی دندانها با استفاده از پروتز ثابت و یا روکش است. در صورتی که دندان های اطراف دندان های از دست رفته دچار آسیب شده باشد می توان دندان های کناری را به عنوان پایه استفاده نمود و یک روکش سه واحدی متصل به هم روی دندان ها قرار داد.

رویه انجام روکش دندان چیست؟

بسته به شرایط دندان پوسیده مراحل انجام روکش دندان می تواند متفاوت باشد. قبل از انجام روکش دندان مراحل بازسازی تاج دندان انجام می شود. در این مراحل با توجه به میزان پوسیدگی درمان مناسب انتخاب شده و بازسازی تاج انجام می شود. در بیشتر موارد میزان پوسیدگی در حدی است که دندان نیاز به عصب کشی دارد. بعد از درمان عصب کشی اگر پوسیدگی تاج دندان در حد نرمال باشد دندان را با مواد کامپوزیت همرنگ ترمیم می کنند و یا با مواد آمالگام فلزی ترمیم دندان انجام می شود. در مواردی که دیواره دندان دچار پوسیدگی شده باشد نیاز است از پین داخل کانال جهت استحکام بخشیدن به ترمیم تاج دندان استفاده نمود و در مواردی که دسترسی به دندان کم می باشد و یا میزان پوسیدگی دیواره ها بیشتر باشد از درمان پست ریختگی که توسط لابراتوار دندانی ساخته می شود، برای بازسازی تاج دندان استفاده می شود.

• بعد از آماده سازی تاج دندان در مرحله اول سطح جونده دندان و همچنین دور تا دور آن به میزان مورد نیاز تراش داده می شود. این قسمت از درمان روکش بسیار مهم بوده و برای داشتن یک روکش مناسب و با طول عمر خوب نیاز به تبحر کافی دندانپزشک دارد.
• بعد از تراشیدن تاج دندان در مرحله دوم با استفاده از مواد مخصوص قالبگیری روکش دندان انجام می شود. این مرحله از کار نیز از اهمیت برخوردار است. لابراتوار بر اساس قالب که گرفته می شود شرایط قرارگیری دندان ها روی هم و همچنین ساختار روکشی را باید بسازد، را تشخیص می دهد. تعین رنگ دندان نیز از مراحل قالبگیری است که با استفاده از مقایسه رنگ دندان ها با نمونه های رنگ موجود بدست می آید.
• در مرحله بعدی کار در صورت لزوم فریم روکش دندان قبل از قرار دادن پرسلن سرامیکی روی دندان بیمار تست می شود تا میزان تطابق با دندان تراش داده شده بررسی شود. در بیشتر موارد این مرحله با جلسه تحویل روکش هم زمان بوده و در همان جلسه روکش دندان تحویل بیمار داده می شود.
• در آخرین مرحله، روکش بعد از پرسلن گذاری و گلیز نهایی در کوره قرار می گیرد و در جلسه تحویل روکش توسط دندانپزشک شرایط قرار گیری روکش بررسی شده و آماده تحویل به بیمار می شود. در این مرحله روکش با چسب مخصوص روکش روی دندان سمان می شود.

کاربردهای لیزر و دلایل روکش کردن دندان

روکش کردن راه مناسبی برای درمان انواع مختلف مشکلات دندانی است که می توان با استفاده از روکش از دندان های آسیب دیده در مقابل فشار، پوسیدگی و شکستگی محافظت کرد.

• زمانی که دندان در اثر پوسیدگی به شدت آسیب دیده باشد و ساختار ضعیفی خواهد داشت و خطر شکستن دندان و از دست دادن آن وجود دارد.
• دندان‌هایی نیز که در اثر ساییدگی و استهلاک آسیب دیده‌ اند و تاج دندان تا حد زیادی از بین رفته باشد. باید با استفاده از روکش که از استحکام بالایی برخوردار است محافظت شوند. روکش از دندان در مقابل ساییدگی بیشتر محافظت می‌کند.
• دندان هایی که درمان ریشه یا عصب کشی روی آنها انجام شده باشد به دلیل عدم خونرسانی و بسیار شکننده و آسیب پذیر هستند. لذا نیاز است در صورتی که دیواره های دندان از بین رفته باشد برای محافظت از دندان در برابر شکستگی دندان را روکش کرد.
• در صورتی که دندان ترک بزرگی داشته باشد. اگر بتوان دندان را در ناحیه ترک ترمیم کرد برای جلوگیری از شکستگی و از دست دادن دندان باید دندان را روکش کرد.روکش دندان درمانی بلند مدت و با دوام است که در صورت رعایت بهداشت دندان و استفاده از مسواک و نخ دندان به طور مرتب می تواند تا بیست سال ماندگاری داشته باشد.

کاربردهای لیزر چه تاثیری بر روی بیماران دیابتی دارد

با توجه مشکلاتی که بیماری دیابت می تواند در بدن ایجاد نماید افرادی که به این بیماری مبتلا هستند با آسیب های گوناگونی مثل افزایش وزن، فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی و غیره رو به رو می شوند. یکی دیگر از عوارض این بیماری مشکلات دهانی و دندانی است که می تواند سلامت دهان و دندان را به خطر بیاندازد. این مشکلات اغلب نادیده گرفته شده و باعث ایجاد آسیب جدی تری می شوند.خشکی دهان یکی از مشکلات ایجاد شده بیماری دیابت است که به دلیل عدم ترشح بزاق ایجاد می شود. بزاق تولید شده از دهان در برابر میکروب ها و باکتری ها محافظت می کند و عدم ترشح کافی آن خطر عفونت را افزایش می دهد. با وجود این مشکل احتمال ایجاد پوسیدگی در دندان ها نیز افزایش می یابد.آفت زدن دهان در بیماران دیابتی که باعث خونریزی و قرمزی لثه شده و همچنین می تواند باعث ترک خوردن لب ها و اختلال در حس چشایی زبان شود. دیابت همچنین  می تواند باعث ایجاد سندروم سوزش در دهان شود که در سنین بالا شایع است که برای درمان صحیح باید به دندان پزشک مراجعه کنید.تاخیر قابل توجه در ترمیم زخم ها بعد از انجام جراحی دهان و دندان که تا چند روز می تواند بیمار را درگیر کند. همچنین بروز بیماری لثه به دلیل افزایش فعالیت باکتری ها در نتیجه ضعف سیستم ایمنی فرد دیابتی باعث ایجاد مشکلات لثه ای می شود. باکتری ها به راحتی وارد لثه شده و باعث تورم و خونریزی می شوند که در صورت عدم استفاده از نخ دندان و مسواک زدن به طور منظم می تواند خطر ساز باشد. لذا بیماران دیابتی نیاز است حتما از نخ دندان استفاده نموده و روزی دو مرتبه مسواک بزنند.

آیا کسانی که دیابت دارند، در معرض خطر بیشتری از بیماری های دهان و دندان قرار دارند؟

به طور کلی عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند باعث ایجاد آسیب به دندان ها و همچنین دیگر قسمت های بدن شود. و اما بیماران دیابتی با توجه به مشکلاتی که این بیماری می تواند برای آن ها همراه داشته باشد نیاز بیشتری به رعایت بهداشت دهان و دندان دارند. این بیماران به خاطر عدم ترشح مقدار مناسب بزاق و خشکی دهان بیشتر از افراد عادی در معرض باکتری و میکروب بوده و احتمال ایجاد پوسیدگی دندان و التهاب های لثه ای برای آن ها بیشتر خواهد بود.به همین دلیل در صورت‌ ابتلا به دیابت نیاز است به مراقبت از دهان و دندان اهمیت بیشتری داده شود. در صورت بروز مشکلات دهان و دندان حتما با دنداپزشک خود مشورت نموده تا درمان مناسب انجام شود. همچنین به صورت دوره ای چکاب های دندانپزشکی را انجام دهید.

آیا مشکلات رایجی که در پی بیماری دیابت برای دندان ها پیش می آید چیست؟

با توجه به عوارض بیماری دیابت بر بدن مشکلات زیادی برای قسمت های دیگر نیز می تواند همراه داشته باشد. لذا این بیماری می تواند تاثیرات مخربی بر سلامت دهان و دندان نیز داشته باشد که می توان برای نمونه به موارد زیر اشاره نمود:

• پوسیدگی دندان ها بر اثر رشد مضاعف باکتری و میکروب ها در دهان و از بین رفتن دندان های این بیماران به شکل وسیع تر
• آبسه لثه که می تواند بر اثر نفوذ باکتری ها به زیر لثه ها ایجاد شود و در بلند مدت باعث تحلیل استخوان و لق شدن دندان های بیماران دیابتی شود.
• ایجاد زخم در دهان و زبان که باعث سوزش می شود و تغییر ناگهانی در ذائقه بیماران دیابتی به دلیل مصرف داروها
• ترشح میزان کمتر بزاق دهان و خشکی دهان که به رشد باکتری ها ومیکروب ها منجر شده و باعث محافظت نامناسب از دندان ها و لثه ها می شود.
• التهاب و خونریزی لثه های بیمار که احتمال خطر عفونت بیشتر می کند و همچنین تاخیر قابل توجه در بهبودی زخم که بعد از انجام درمان های جراحی دندان و لثه تا مدت زیادی بیمار را در گیر می کند.
• کنترل نا مناسب میزان قند خون که می تواند عامل ایجاد باکتری های بسیاری شود و احتمال بروز بیماری پریودنتال را بالا ببرد.
• ایجاد عفونت های قارچی و بیماری های خودایمنی پوست مثل لیکن پلان نیز از مشکلاتی است که می تواند بیماران دیابتی آزار دهد.

…. برای دریافت انواع خدمات دندانپزشکی با بالاترین کیفیت کلیک کنید ….