زمانی که دندان ها به دلایل متعدد دچار پوسیدگی و در نهایت کشیده می شود، در صورت خالی بودن فضای دندان مشکلاتی برای بیمار ایجاد می شود که می تواند جبران ناپذیر باشد. لذا قرار دادن ایمپلنت جای دندان کشیده شده بسیار اهمیت دارد.
بعضی بیماران به دلیل هزینه کمتر و راحت تر بودن پروسه درمان پروتز متحرک از دندان های مصنوعی استفاده می کنند که با توجه به تحلیل استخوان و لثه طی گذشت زمان نیاز به جایگزین کردن یا ترمیم دارد. بریج های دندانی نیز در صورت عدم رعایت بهداشت دندان و پوسیدگی دندان زیر روکش غیر قابل استفاده می شوند. ایمپلنت دندان در صورت رعایت بهداشت عمر بالایی داشته و می تواند تا آخر عمر با ما باشد.
ایمپلنت دندان به دلیل ساخته شدن از مواد تیتانیوم که توانایی پیوند با استخوان را دارد و برای بافت استخوان ایجاد خطری نمی کند، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. وجود ایمپلنت دندان در استخوان از عقب نشینی و تحلیل بافت استخوان که بعد از کشیده شدن دندان دچار تحلیل می شود، جلوگیری می نماید. لذا ایمپلنت ها باعث حفظ تراکم استخوان فک می شوند.
زمانی که دندان هایی از فک خارج می شوند فشار بر دندان های دیگر بیشتر شده که باعث جا به جا شدن دندان های کناری و مقابل می شود و در نهایت این دندان ها دچار آسیب شده یا از دست می روند. لذا ایمپلنت های دندانی با جایگزینی دندان های از دست رفته از آسیب به دندان های دیگر جلوگیری می کنند.
ایمپلنت های دندان به دلیل استحکام بالا عملکرد خوبی در عمل جویدن دارند و همچنین به دلیل استفاده از مواد سرامیکی پروتز ایمپلنت ظاهر بسیار طبیعی و نزدیک به دندان های بیمار خواهد داشت.
در مواردی که از دندان های پروتز استفاده می شود. احتمال ایجاد ناراحتی حین جویدن و احساس لقی پروتز و خارج شدن هنگام خوردن غذا وجود دارد. با استفاده از ایمپلنت دندان می توانید به راحتی از خوردن غذا لذت ببرید.
ایمپلنت دندان بهترین درمان برای دندان های از دست رفته است که جایگزینی دائمی و بسیار طبیعی برای این دندان ها به حساب می آیند. با قرار دادن ایمپلنت دندان زیبایی و اعتماد به نفس بیمار برگشته و همچنین توانایی فرد در جویدن به خوبی انجام می شود. بیمارانی که درمان ایمپلنت انجام می دهند در برخی موارد دچار مشکلاتی می شوند که باعث آزار آنها می شود. برای جلوگیری از ایجاد مشکل برای ایمپلنت های دندان شناخت بهتر است اجزای اصلی تشکیل دهنده ایمپلنت را بهتر بشناسیم. بخش های اصلی هر ایمپلنت دندان:
مهمترین قسمت ایمپلنت دندان است که به صورت پیچ در استخوان فک کاشته می شود. جنس این پیچ از مواد تیتانیوم است که انطباق خوبی با بافت استخوانی دارد. بعد از کنار زدن بافت لثه در استخوان بیمار یک سوراخ ایجاد شده و فیکسچر را در آن پیچ می کنند. بعد از گذشت مدت زمان مشخص استخوان با فیکسچر ایجاد پیوند نموده و مانند ریشه دندان به عنوان پایه ای محکم برای تاج دندان عمل می کند.
قطعه ای است که به عنوان رابط بین فیکسچر و تاج دندان ایمپلنت شده قرار دارد. این قطعه معمولا از جنس فلز و یا سرامیک ساخته شده که به وسیله یک پیچ کوچک به فیکسچر ایمپلنت محکم پیچ می شود. بعد از گذشت زمان و ایجاد پیوند استخوان با فیکسچر بافت لثه کنار زده شده و اباتمنتی با قطر مناسب روی فیکسچر بسته می شود تا فضای مناسب برای قراردادن پروتز ایمپلنت فراهم شود.
قسمتی از ایمپلنت دندان است که عملکردی مشابه تاج دندان دارد و در صورت استفاده از مواد سرامیکی همانند دندان طبیعی دیده می شود. پروتز یا روکش ایمپلنت را همانند روکش های دندان از مواد مختلفی مثل سرامیک و یا فلز سرامیک می سازند که تفاوت اصلی آن در میزان درخشندگی و طبیعی بودن ظاهر روکش است. این پروتز ها به دو صورت روی اباتمنت قرار داده می شود؛ از طریق سمان یا چسب مخصوص و یا از طریق پیچ شدن به فیکسچر.
به دلایل مختلف دندان ها دچار آسیب می شوند که در نهایت منجر به کشیده شدن دندان می شود. با توجه به مشکلاتی که درمان پروتز می تواند برای دندان های دیگر داشته باشد و همچنین به دلیل شباهت بالای درمان ایمپلنت دندان از نظر عملکرد و ظاهر به دندان طبیعی آن را به عنوان بهترین جایگزین برای دندان های از دست رفته به حساب می آید. دلیل شباهت ایمپلنت به دندان طبیعی:
به طور کلی به دلیل تغییراتی که بارداری می تواند بدن را درگیر آن کند باید از درمان هایی که نیاز به استفاده از مواد شیمیایی دارد و می تواند روی سلامت جنین تاثیر بگذارد پرهیز کرد. لذا پزشکان متخصص بر این عقیده اند که درمان های دندانپزشکی غیر ضرور در این زمان انجام نشود و در صورت نیاز به درمان های اورژانسی این مجوز به مادر داده می شود که جهت درمان به دندانپزشک مراجعه نمایند. با این شرایط چرا درمان های دندانپزشکی می تواند خطرناک باشد:
رعایت بهداشت دهان و دندان به همان اندازه که برای دندان ها لازم است برای حفظ و نگهداری از لثه ها نیز اهمیت دارد. آسیب رسیدن به لثه ها می تواند به دندان ها آسیب بزند. بیماری تحلیل لثه می تواند با پیشروی باعث کاهش سطح استخوان اطراف ریشه دندان ها شده که در نهایت به لق شدن دندان ها منجر می شود. روش هایی مثل روت پلنینگ و یا جرمگیری دندان برای درمان بیماری لثه وجود دارد که توسط دندانپزشک پیشنهاد می شود.با تحلیل رفتن لثه، فاصله ای بین دندان و لثه ایجاد می شود که به آن پاکت می گویند با افزایش عمق این پاکت یا گودال، به محلی برای جمع شدن جرم و باکتریها تبدیل می شود. اگر این وضعیت درمان نشود بافت لثه و استخوان اطراف دندان آسیب می بینند و در بلند مدت ممکن است دندان خود را از دست بدهید.اگر تحلیل لثه در حدی باشد که دندانپزشک بتواند با جرمگیری سطحی و عمقی یا زیر لثه (روت پلنینگ) مشکل را درمان کند، با استفاده از قلم جرمگیری جرم ها و پلاک های دندان برطرف می شود و سطح ریشه دندان را صاف و هموار می کند تا پلاک ها به آن نچسبند. در مواردی که عفونت نیز وجود داشته باشد داروی آنتی بیوتیک تجویز می شود. بعد از درمان نیاز است در هفته های بعد لثه ها توسط دندانپزشک چک شود و از تاثیر درمان مطمئن شود.معمولا بهترین روش درمانی پیشگیری از ایجاد جرم و پلاک روی دندان هاست که با رعایت بهداشت دهان و دندان انجام می شود. در بیشتر موارد با انجام جرمگیری های معمول و زیر لثه مشکلات سطحی تحلیل لثه برطرف می شود و آسیب رسیدن به دندان ها و بافت استخوان جلوگیری می شود. اگر تحلیل لثه با جرمگیری زیر لثه درمان نشود ممکن است لازم باشد جراحی بافت لثه انجام شود.
جرم گیری دندان با قلم اولتراسونیک و سری فلزی انجام میشود که با ایجاد ارتعاش جرم و پلاک های روی دندان را برطرف می کند. دندانها و سطوح ریشه یا زیر لثه را با استفاده از قلم جرمگیری پاکسازی می کنند. برای تمیز کردن جرم های زیر لثه قلم با زاویه نسبت به دندان قرار داده می شود و با ارتعاش جرم ها را بیرون میکشد.درمان های معمول جرمگیری محدود به سطح دندان ها است اما برای افرادی که به بیماری های لثه مبتلا هستند در صورت عدم رسیدگی و صورت تمیز نکردن اطراف ریشهها، این بیماری به دندان و یا دومین لایه دندان یا هر دو آسیب میرساند. برای جلوگیری از پیشرفت بیماری لثه، درمان جرم گیری و روت پلنینگ ضروری است. در صورت عدم درمان به موقع، این بیماری می تواند باعث از دست رفتن دندان شود.در پروسه روت پلنینگ بعد از جرمگیری دندان، دندانپزشک به صورت ویژه عمق زیر لثهها و اطراف ریشهها را تمیز میکند تا پلاک و تارتاری که روی ریشهها قرار دارد را از بین ببرد. پس از برداشتن جرم از روی دندان ها و زیر خط لثه، انتظار می رود که طی یک تا دو هفته لثه ها درمان شوند و لثه از عفونت، التهاب و باکتری ها پاک شود تا از تحلیل رفتن بیشتر استخوان و لثه ها جلوگیری شود.توجه کنید که مراجعه و ویزیتهای بعدی، پس از درمان برای افرادی که بیماری لثه دارند ضروری است. دندانپزشک یا متخصص، لثه ها را معاینه میکند تا اطمینان حاصل شود که سطح پاکتهای لثه ای یا پریودنتال کاهش یافته است. اگر عمق پاکت های پریودنتال زیاد باشد، ممکن است از روش جراحی برای درمان بیماری لثه استفاده شود.
یکی از دلایل اصلی مراجعه افراد به دندانپزشکی است. پلاک یا جرم موادی هستند که به شکل رسوب روی دندان می چسبند. با ایجاد این جرم و پلاک ها روی دندان و زیر لثه فضایی برای رشد باکتری ها ایجاد شده که باعث ایجاد پوسیدگی دندان و ایجاد حفره می شود. با رعایت بهداشت، مسواک زدن و کشیدن نخ دندان می توان از تجمع این مواد روی دندان جلوگیری نمود اما برای تمیز کردن بهتر باید توسط دندانپزشک جرمگیری انجام دهید.
زمانی جرم های دندان به زیر لثه نفوذ می کنند باعث ایجاد پوسیدگی در ریشه دندان، التهاب و عفونت لثه ها و تحلیل و عقب نشینی استخوان اطراف ریشه دندان می شود و در صورت پیشرفت احتمال لق شدن دندان ها نیز وجود دارد. با رعایت بهداشت و انجام جرمگیری به موقع می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد.
با استفاده از جرمگیری و بروساژ به بعد از برداشتن جرم های دندان با مواد مخصوص و یک بروس سطح دندان صیقل داده شده و از چسبیدن جرم و رنگدانه های غذایی جلوگیری می نماید.از بین بردن بوی بد دهان که بخاطر تجمع جرم و پلاک روی دندان ایجاد می شود و محل مناسبی برای رشد باکتری ها و ایجاد عفونت می باشد.صرفه جویی در هزینه درمانی با پیشگیری از آسیب؛با رعایت بهداشت و جرمگیری به موقع دندان ها می توان از بروز مشکلات ایجاد شده برای دندان ها جلگیری کرد.
بسیاری از افرادی که ایمپلنت انجام می دهند نگران طول عمر این دندان خود هستند. این نگرانی قابل درک است و با رعایت نکات بهداشتی و چکاب این دندان ها از بروز مشکل پیشگیری نمود.ایمپلنت دندان با توجه به شباهت بالای آن از نظر ظاهر و علکرد به دندان طبیعی بهترین جایگزین برای دندان های از دست رفته است. البته تفاوت هایی با دندان طبیعی دارد که می تواند از مزیت و یا معایب آن باشد. جنس مواد ایمپلنت دندان با جنس مواد دندانی متفاوت است و در برابر پوسیدگی مقاوم است اما این دندان ها نیز مانند دندان طبیعی نیاز به رعایت بهداشت، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان برای داشتن عمر بیشتر دارند.جمع شدن جرم و پلاک روی دندان و نفوذ آن ها به زیر لثه باعث تجمع آلودگی و ایجاد عفونت شده و در بلند مدت باعث عقب نشینی سطح استخوان اطراف فیکسچر ایمپلنت می شوند. لذا با استفاده از مسواک سطح تاج دندان را به خوبی تمیز نمایید و استفاده از نخ دندان را جدی بگیرید و از آن برای برداشتن مواد غذایی که بین دندان ها و زیر لثه می تواند جمع شود استفاده کنید تا از ایجاد جرم و عفونت و همچنین بوی بد دهان جلوگیری شود.
به طور کلی درصد بسیار بالایی از ایمپلنت های دندان بدون ایجاد مشکل انجام می شود و طول عمر بالایی خواهند داشت اما عواملی وجود دارد که می تواند این درمان را با خطر مواجه کند و بهتر است با دندانپزشک مشورت شود تا از ایجاد مشکل جلوگیری کنید. همچنین دانستن عوارض احتمالی ایمپلنت دندان اهمیت زیادی دارد.
عدم پیوند ایمپلنت با استخوان بیمار است. بعد از جراحی مرحله اول و قرار دادن فیکسچر ایمپلنت در فک بسته به نوع فیکسچر استفاده شده و شرایط فک بیمار، زمانی بین 6 تا 14 ماه برای ایجاد پیوند بین فیکسچر و استخوان نیاز است. در صورتی که این پیوند به خوبی انجام نشود. ممکن است مشکلاتی مانند افتادن ایمپلنت پیش بیاید. عوامل متعددی در ایجاد این مشکل می توانند نقش داشته باشند، از جمله گذاشتن فیکسچر در وضعیت نامناسب، کم بودن حجم یا تراکم استخوان، فشار اضافی روی فیکسچر، نیرو یا ضربه ناگهانی یا حتی واکنش به مواد بی حس کننده.
در غیر این صورت جراح از روشهایی مانند لیفت سینوس یا پیوند استخوان استفاده می کند تا فضای مناسب ایجاد شود. البته انجام این موارد هزینههای درمانی را افزایش میدهند. تراکم استخوان محل دندان از دست رفته به مرور تحلیل می رود و اغلب بیمارانی مدت زیادی دندان های خود را کشیده باشند، به پیوند استخوان نیاز خواهند داشت.
ممکن است در اثر نفوذ آلودگی حین جراحی یا عدم رعایت بهداشت دندان بعد از جراحی ایجاد شود. این مشکل باعث التهاب و عفونت در بافت استخوان اطراف ایمپلنت می شود و در صورت پیشروی باعث پس زدن فیکسچر می شود. این مشکل ممکن است چند ماه یا چند سال بعد از کاشت ایمپلنت بروز نکند. بیماران مبتلا به دیابت، افراد سیگاری، بیمارانی که لثههای نازک دارند و افرادی که بهداشت دهان و دندان را رعایت نمیکنند در معرض خط ابتلا به عفونت قرار دارند. به طور کلی مصرف دخانیات احتمال موفق بودن جراحی ایمپلنت را کاهش میدهد.
اطراف ایمپلنت است که به ندرت پیش میآید. زمانی که فیکسچر ایمپلنت توسط دندانپزشک کم تجربه در نزدیکی رشته های اعصاب قرار داده شود ممکن است درد و سوزن سوزن شدن یا بی حس در اندام های صورت همراه داشته باشد. این آسیب عصبی میتواند موقتی یا دائمی باشد.
زمانی که به دلیل وجود مشکلاتی مثل دندان قروچه و یا قرار دادن ایمپلنت ها به حالتی که برای تحمل فشار وارده مناسب نباشد می تواند باعث بروز مشکلاتی برای تاج و پایه ایمپلنت شود. برای جلوگیری از این مشکل حتما درمان ایمپلنت را نزد دندانپزشک با تجربه و یا متخصص انجام دهید و همچنین افرادی که مشکل دندان قروچه دارند باید از نایت گارد هنگام خواب استفاده کنند. در غیر این صورت فشار ناشی از ساییدن دندان ها می تواند باعث شکستن قسمتی از پروتز و یا عقب نشینی بافت استخوان اطراف فیکسچر ایمپلنت شود.
معمولا قرار دادن ایمپلنت در فک بالا به دلیل وجود سینوس ها می تواند تخصصی تر و حساس تر باشد. زمانی که بافت استخوان بیمار بعد کشیده شدن دندان دچار تحلیل شده باید برای ایجاد فضای مناسب جراحی سینوس لیفت انجام می شود که در این جراحی سینوس را با ابزار مناسب بالا برده و آن فضا را با پودر استخوان پر می کنند تا ارتفاع مناسب برای قرار دادن فیکسچر محیا شود. این جراحی تخصصی بوده و در صورت انجام آن توسط دندانپزشک کم تجربه می تواند باعث ایجاد عفونت و التهاب در ناحیه سینوس شود. با داشتن عکس رادیولوژی می توان وجود این مشکل را تشخیص داد.
در بیشتر موارد بیماران با مشکل خارج شدن روکش ایمپلنت یا شل بودن پروتز ایمپلنت مواجه می شوند که این مشکل می تواند به دلیل مناسب نبودن اباتمنت ایمپلنت و بریده شدن پیچ اتصال اباتمنت به فیکسچر باشد. برای حل این مشکلات بهتر است به دندانپزشک خود مراجعه نموده تا در صورت نیاز روکش ایمپلنت مجدد روی اباتمنت سمان شود و یا اباتمنت مجدد به فیکسچر ایمپلنت پیچ شود.
ایمپلنت دندان می تواند بر اثر عوامل متعددی رخ دهد که با دانستن آن عوامل می توان از وقوع آن پیشگیری کرد. برخی از این عوامل عبارتند از:
پایه ایمپلنت کم برای پروتز دندانی بالا قرار داده شود. در بلند مدت تحمیل فشار اضافی باعث ایجاد مشکل برای ایمپلنت ها می شود.
افراد سیگاری که ایمپلنت انجام داده اند بیشتر در معرض خراب شدن ایمپلنت در بلند مدت قرار دارند. با این حال می توان برای افراد سیگاری ایمپلنت را انجام داد اما نیاز به مراقبت بیشتری از نظر بهداشتی دارند.
ساییدن دندان ها روی هم یا دندان قروچه باعث ایجاد فشار بالا به ایمپلنت ها شده که سبب کاهش سطح استخوان اطراف ایمپلنت و خرابی آن می شود. برای حل این مشکل علاوه بر دوری از استرس باید از محافظ مخصوص شب و یا نایت گارد استفاده نمود.
عدم رعایت بهداشت، استفاده نکردن از مسواک و نخ باعث نفوذ آلودگی به زیر لثه و ایجاد عفونت در بافت استخوان شده که در بلند مدت تحلیل استخوان و پس زدن ایمپلنت را به دنبال دارد.علائم خراب شدن ایمپلنت می تواند شامل درد، لقی ایمپلنت، تحلیل استخوان و خونریزی باشد و این خرابی ها اغلب با برداشتن ایمپلنت، ترمیم محل جراحی با پیوند استخوان و کاشت ایمپلنت دندانی مجدد درمان می شوند.
< ارائه خدمات درمان برای دندان های شما با بهترین کیفیت در کلینیک نکو >
مرکز دندانپزشکی نکو در تلاش است تا خدمات دندانپزشکی را به نحو احسنت به مراجعین خود ارائه دهد.
9 : 00 – 20 : 30
– – با هماهنگی قبلی – –
شماره اضطراری: 09122195014